بررسی مکانیسم‌های حذف در تصفیه فاضلاب پالایشگاه نفت توسط سیستم MBBR

تصفیه فاضلاب‌های حاوی هیدروکربن‌های نفتی به‌دلیل سمیت این نوع فاضلاب‌ها و تبعات خطرناکی که برای محیط‌زیست دارد ضروری است. یکی از سیستم‌های بیوفیلمی که در تصفیه فاضلاب‌های مختلف، مقاومت خوبی در برابر شوک‌های سمی و هیدرولیکی دارد، راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک است. در تحقیق حاضر نقش سه مکانیسم عریان‌سازی، جذب توسط توده زیستی و تجزیه بیولوژیکی در راکتور بیوفیلمی با آکنه‌های پلی‌اتیلنی لانه‌زنبوری به‌منظور تصفیه فاضلاب پالایشگاه نفت تهران بررسی شد. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، مقدار بهینه عوامل بارگذاری ((TPH 278 میلی‌گرم در لیتر با COD معادل 1000 میلی‌گرم در لیتر، زمان ماند 22 ساعت ‌و درصد پرشدگی آکنه 50 درصد به‌دست آمد. بررسی‌های آزمایشگاهی تأیید نمود که در حذف هیدروکربن‌های نفتی، هر سه مکانیسم عریان‌سازی، جذب و تجزیه بیولوژیکی بسته به غلظت هیدروکربن‌های نفتی به میزان مختلف تأثیرگذاراند. به‌طوری که مکانیسم غالب حذف، در بارگذاری‌های کمتر (TPH برابر 57 میلی‌گرم در لیتر با COD معادل 200 میلی‌گرم در لیتر) تجزیه بیولوژیکی و در بارگذاری‌های بالاتر (TPH برابر 278 میلی‌گرم در لیتر با COD معادل 1000 میلی‌گرم در لیتر)، عریان‌سازی بود. در شرایط بهینه میزان حذف هر یک از سه مکانیسم در TPH برابر 278 میلی‌گرم در لیتر (با COD معادل 1000 میلی‌گرم در لیتر) به‌ترتیب عریان‌سازی با 58 درصد، تجزیه بیولوژیکی با 29 درصد و جذب بیولوژیکی با 13 درصد به‌دست آمد. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد، حذف هیدروکربن‌های نفتی از طریق مکانیسم عریان‌سازی و جذب بیولوژیکی حداکثر طی ساعت اول فرایند اتفاق می‌افتد.